Rozmiar cząsteczek biologicznych, w tym kwasów nukleinowych oraz białek, ma ogromne znaczenie dla ich funkcji. Pracując z takimi cząsteczkami często potrzebujemy precyzyjnie określić ich wielkość, i, niczym Kopciuszek - posegregować na większe i mniejsze. Jak to zrobić, skoro pojedyncza cząsteczka białka ma średnicę kilku nanometrów a fragment DNA wyizolowany z komórki bakterii to kilkadziesiąt-kilkaset nanometrów? Możemy zastosować sprytne podejście, i porównać ich ruchliwość w polu elektrycznym - wtedy mniejsze cząsteczki będą się poruszać szybciej, a większe dużo wolniej! Możemy też wykorzystać tak zwane sita molekularne, czyli porowate podłoża przez które małe cząsteczki przemieszczają się wolniej. Na zajęciach poznamy obie te metody i wykonamy kilka prostych doświadczeń pozwalających uczestnikom rozdzielić i wykryć cząsteczki o różnych masach.